zgorszyć

zgorszyć
{{stl_51}}{{LABEL="twpldezgorszycacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}zgorszyć{{/stl_39}}{{stl_41}} pf →{{/stl_41}}{{stl_50}}{{LINK="gorszyć" LABEL="twpldegorszycacute"}}{{/stl_50}}{{stl_10}} gorszyć{{/stl_10}}{{stl_50}}{{/LINK}}{{/stl_50}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_51}}{{LABEL="twpldegorszycacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}gorszyć{{/stl_39}}{{stl_7}} <{{/stl_7}}{{stl_3}}zgorszyć{{/stl_3}}{{stl_7}}>{{/stl_7}}{{stl_41}} (-ę){{/stl_41}}{{stl_7}}:{{/stl_7}}{{stl_9}} gorszyć k-o{{/stl_9}}{{stl_41}} (I){{/stl_41}}{{stl_7}} bei jemandem Anstoß erregen, jemanden schockieren (mit{{/stl_7}}{{stl_41}} D{{/stl_41}}{{stl_7}});{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}gorszyć się{{/stl_9}}{{stl_41}} (I){{/stl_41}}{{stl_7}} Anstoß nehmen (an{{/stl_7}}{{stl_41}} D{{/stl_41}}{{stl_7}}){{/stl_7}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • zgorszyć — dk VIb, zgorszyćszę, zgorszyćszysz, zgorsz, zgorszyćszył, zgorszyćszony «wywrzeć na kogoś zły, demoralizujący wpływ, spowodować zepsucie; wywołać oburzenie» Zgorszyć kogoś niewybrednymi dowcipami. zgorszyć się «zostać zgorszonym; oburzyć się»… …   Słownik języka polskiego

  • zgorszyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}gorszyć (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gorszyć się – zgorszyć się — {{/stl 13}}{{stl 33}} oburzać się z powodu czyjegoś wyglądu, zachowania itp. :{{/stl 33}}{{stl 10}}Gorszyć się przekleństwami, filmami, modą. Gorszyć się czyimś postępowaniem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gorszyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, gorszyćszę, gorszyćszy, gorszyćszony {{/stl 8}}– zgorszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} wywierać na kogoś zły, deprawujący wpływ, powodować upadek moralny; budzić oburzenie, niesmak : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaszokować — dk IV, zaszokowaćkuję, zaszokowaćkujesz, zaszokowaćkuj, zaszokowaćował, zaszokowaćowany «bardzo kogoś zaskoczyć, zadziwić, zgorszyć czymś» Zaszokować kogoś swoim wyglądem, zachowaniem. Zaszokować kogoś jakąś wiadomością …   Słownik języka polskiego

  • zdemoralizować — dk IV, zdemoralizowaćzuję, zdemoralizowaćzujesz, zdemoralizowaćzuj, zdemoralizowaćował, zdemoralizowaćowany «spowodować demoralizację; zgorszyć, zepsuć kogoś» Zdemoralizować młodzież. zdemoralizować się «ulec demoralizacji» Zdemoralizował się pod …   Słownik języka polskiego

  • zgorszenie — n I 1. rzecz. od zgorszyć. 2. «demoralizacja, zepsucie» Jawne, publiczne zgorszenie. Budzić, siać, szerzyć, wywoływać zgorszenie (gdzie, wśród kogoś). 3. «oburzenie, zgroza» Patrzeć na coś, słuchać czegoś ze zgorszeniem …   Słownik języka polskiego

  • zgorszony — zgorszonyszeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zgorszyć (p.) zgorszony w użyciu przym. «wyrażający zgorszenie, oburzenie» Rzucać zgorszone spojrzenia. Strofować kogoś zgorszonym głosem …   Słownik języka polskiego

  • zgorszenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zgorszyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} gorszący postępek, zły przykład, demoralizacja, zepsucie :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”